Arches, Bryce, Zion en Las Vegas

Wakker geworden in Arches National Park. Dit was toch wel de mooiste plek tot nu toe waar we gekampeerd hebben. Vanwege de mooie plek en omdat we voorliepen op schema gelijk gevraagd of we nog een nacht konden blijven, we hadden immers nog niets van het park gezien. Dat kon en we kregen een andere plek toegewezen. Deze was nog mooier met onze eigen rots erbij waarbij je het gevoel kreeg in de film 'The lion king' gestapt te zijn. Het idee was even opgekomen om, vanwege de warmte, op de rots te gaan slapen maar toen de verhalen over schorpioenen en ratelslangen naar boven kwamen hebben we hier vanaf gezien. Het avontuur zit er wel in, maar veiligheid is ook belangrijk.

Verder die dag hebben we in het dorp beneden wat zaken geregeld; kleding wassen, eten inslaan en internetzaken regelen. Daarna weer de berg op en hebben we een hele mooie wandeltocht gemaakt door de van nature ontstane arches. Dat zijn bogen in het gesteente die zo uitgesleten zijn door het water.
'S avonds gebarbecued boven het open vuur. Zo hier en daar schoten er wat dieren voorbij. Vooral de grondeekhoorntjes zijn leuk om te zien. In de folders van de parken wijzen ze er nog even op dat ze kunnen bijten en plaatsen ze gelijk een foto erbij van een hand met 20 hechtingen. Ze waarschuwen hier voor alles. Dan is het je maar gezegd.

De volgende dag door naar Bryce canyon. Ook daar was nog een plek vrij in het nationale park. Het kamperen in de parken is prachtig, maar je hebt niks daar. Geen electriciteit of douches. Er zit wel een agegraat in de camper maar die gebruiken we liever niet. Dus een derde nacht zonder stroom en douche. Er werd gewaarschuwd voor bruine beren en vooral de bergleeuw, die was een paar dagen terug op de campground gezien. Er was eigenlijk steeds maar 1 advies bij het tegenkomen van een van de dieren. Terugvechten... Ik weet niet of de Krav Maga lessen van Ralf ook effect hebben op beren en leeuwen...
In Bryce hebben we ook een hele mooie wandeltocht gemaakt. Tijdens het wandelen kwamen we erachter dat een goede kaart geen overbodige luxe was. We waren aardig afgedwaald en eindelijk weer in de bewoonde wereld was het toch nog een behoorlijk stukje lopen naar de camping. Alle goede adviezen van mama in de wind geslagen en toch maar gaan liften. Een vriendelijke amerikaan in een schotse kilt stopte en nam ons mee. Eerst moest ie zijn auto nog even opruimen zodat wij erin pasten. Ik zag op het oog zo geen bommen of hakbijlen. Ook was de man aardig aan de gezette kant dus in nood rennen we die er wel uit dachten we zo. Hij heeft ons netjes op de plek van de bestemming afgezet en onze dank daarvoor. We vroegen ons nog wel af waarom hij een kilt droeg in een auto met leren stoelen...

Elk gebied waar we komen ziet er weer anders uit en dat maakt Amerika zo leuk. Je denkt dat je alle landschappen hebt gehad en dan rij je weer een ander landschap binnen. De kleuren zijn ook heel verschillend en helder. Vooral als de zon begint met onder gaan. Rode rotsen, gele rotsen, mintgroene rotsen en ga zo maar door. Afwisselend met bergen, bos, water, zand, woestijn enzovoort. De volgende dag door naar Zion National Park. We wilden graag weer een plek in het park maar dat was helemaal vol. Dan maar eerst het park in want om eerst een camping buiten het park te zoeken kost erg veel tijd. Zion lag op 7000 ft dus je bent niet zomaar even weer van de berg af.

De mooiste route zou 'The narrows' zijn. Een route in het diepe dal van de canyon met gedeeltes door de rivier heen. Via 'The Riverside Walk' kwam je in the narrows. Er was wel slecht weer op komst. Zoals in the antylope canyon was ook in the narrows kans op een flash flood. Als je eenmaal in the narrows bent heb je een probleem bij een flash flood. De gevallen regen van wel kilometers verderop stroomt uiteindelijk allemaal door the narrows waardoor je meegesleurd wordt door het plotselinge water.

We besloten toch richting the narrows te gaan aan het begin van de dag omdat de weersvoorspelling er in de ochtend beter uitzag. We hebben de route langs de rivier gelopen een klein stukje narrows. Toen we onweer op afstand hoorde zijn we direct naar hogere grond gelopen en terug gekeerd. Kort daarop barste de regen los. Het kwam met bakken uit de lucht. Nadat we geschuild hebben voor de regen zijn we nog doorgelopen de hoger gelegen routes op. Daarna kwamen er ook waarschuwingen voor flash floods, die je ineens kunnen verassen met hele grote hoeveelheden water. Mocht je in the narrows zijn op dat moment dan overleef je dat vermoedelijk niet. Wij zaten gelukkig op hogere grond en konden onze tocht afmaken.

We hebben een camping opgezocht op de weg naar Las Vegas. Achteraf een goede keuze. Het regende nog flink en nu hadden we na 3 dagen in de natuur camperen weer stroom en een warme douche.

En dan op weg naar Las Vegas!! Daar hebben we een hotel geboekt. Even uit die camper weg op een echt bed slapen. Even weg uit de natuur en de stad in.

Midden in de woestijn ligt Las Vegas. Wat een vreemde stad om zo binnen te komen rijden, leuk vreemd wel te verstaan. De hotels zie je vanaf een afstand liggen dus het was niet lastig de weg te vinden naar het centrum van alle fun 'the strip'. Maar eerst naar de gunstore om te gaan schieten...

We mochten onze doelen uitkiezen en onze wapenpakketten kiezen. De Taliban doelen waren uitverkocht dus moesten we het doen met zombies en gijzelnemers en gijzelaars. Diana schoot met de glock en de ak47. Ralf schoot met de heckler en koch mp5, glock en de ar15 een volautomatisch machinegeweer.

De kogels vlogen erdoorheen maar leuk was het wel!! En toen op naar het hotel. Helaas te vroeg om in te kunnen checken maar we vonden een parkeerplaats en zijn de strip opgegaan. In elk hotel is wel iets te zien. De hotels zijn zo groot als warenhuizen met ieder zijn eigen thema. Zo zijn we Ceasars Palace ingegaan waar de lucht op het plafond is geschilderd zodat je het gevoel hebt in de buitenlucht te lopen door een Romeinse stad. Lekker gelunched bij Hollywood Planet en daarna via wat winkels weer terug naar het hotel om in te checken. We kregen een kamer op de 16-de verdieping en hadden mooi zicht over de stad en een stukje van de strip. Nadat we gesetteld waren en ons hadden omgekleed voor het nachtleven in Las Vegas zijn we gaan gokken in het casino, want het is en blijft Las Vegas!

Ralf had minder geluk, maar Diana wist toch even met meer geld het casino uit te gaan. In totaal 200 dollar winst uit die eenarmige bandiet getrokken. De boeven verliezen weer...

Know when to quit stond op de bordjes dus lekker gaan eten en de stad verder bekijken. Bij Cabo Wabo lekkere liter-ijscocktails gehaald, die krijg je in een grote plastic beker die je mee kunt nemen de stad door want er valt zoveel te zien. Langs de strip staan allerlei figuren die geld willen verdienen door verkleed op straat te staan als beroemdheden of strip en film figuren voor foto's of zwervers die je voor 20 dollar een 'kick in the nuts' mag geven want ' you probably kick like a bitch'.

In elk hotel is wel een voorstelling van een bekende groep of zanger, zoals rod steward, Elton John enzovoort. Of je kan naar de shows van circe d'soleile of naar een dinnershow. Dan ben je wel een hele avond kwijt en we hadden maar 1 avond in Las Vegas. Dus we kozen ervoor om de stad in te gaan en zoveel mogelijk te zien. Aan het einde van de litercocktail, waar we erg lang mee deden, was de pijp ook wel een beetje leeg en gingen we terug naar het hotel.

En nu is het 10.15 uur in de ochtend. Voor 11.00 uur moeten we het hotel uit en gaan we richting Saqouaia National Forest. Maar eerst afscheid nemen van Las Vegas. The city that never sleeps. We menen het toch wel; Viva Las Vegas!

De foto's volgen nog.